Kraina Poezji

Kraina Poezji
Wśród wszystkich krain na świecie,
Prawdziwych i zmyślonych,
Lubię najbardziej Krainę Poezji.


Opowiem wam o niej.
Błąkają się tam duszę nie napisanych,
Zniszczonych wierszy,
Niczym zjawy strasząc swoich autorów.
Duchy zmarłych pisarzy,
Tych znanych na całym świecie
I tych cichszych,
Mało znanych,
Doradzają sobie wzajemnie
Z piórem w ręce wypuszczają spod niego kolejne słowa.
Ja błąkam się między nimi,
Jako jedna z tych,
Którzy czują tu spokój.
Biegają tu radośnie wszystkie literki alfabetu,
Epitety sypią się jeden za drugim,
Rymy marszem równym mijają mnie.
Kropki, przecinki, znaki zapytania,
Uciekają od wierszy zostawiając je białe.
Gra cicha muzyka,
Dodając uroku temu i tak cudownemu miejscu,
Które jest otwarte dla wszystkich.
Wystarczy wejść...